βέλτιστος

Ancient Greek

Etymology

Related to the comparative βελτίων (beltíōn), with the suffix -ιστος (-istos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bél.tis.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbel.tis.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβel.tis.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvel.tis.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvel.tis.tos/

Adjective

βέλτῐστος • (béltistos) m (feminine βελτῐ́στη, neuter βέλτῐστον); first/second declension

superlative degree of ᾰ̓γᾰθός (agathós): best

Usage notes

Used as the superlative of ᾰ̓γᾰθός (agathós), along with ἄρῐστος (áristos) and κρᾰ́τῐστος (krátistos).

Declension

First and second declension of βέλτῐστος; βελτῐ́στη; βέλτῐστον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βέλτῐστος béltistos	βελτῐ́στη beltístē	βέλτῐστον béltiston	βελτῐ́στω beltístō	βελτῐ́στᾱ beltístā	βελτῐ́στω beltístō	βέλτῐστοι béltistoi	βέλτῐσται béltistai	βέλτῐστᾰ béltista
Genitive	βελτῐ́στου beltístou	βελτῐ́στης beltístēs	βελτῐ́στου beltístou	βελτῐ́στοιν beltístoin	βελτῐ́σταιν beltístain	βελτῐ́στοιν beltístoin	βελτῐ́στων beltístōn	βελτῐ́στων beltístōn	βελτῐ́στων beltístōn
Dative	βελτῐ́στῳ beltístōi	βελτῐ́στῃ beltístēi	βελτῐ́στῳ beltístōi	βελτῐ́στοιν beltístoin	βελτῐ́σταιν beltístain	βελτῐ́στοιν beltístoin	βελτῐ́στοις beltístois	βελτῐ́σταις beltístais	βελτῐ́στοις beltístois
Accusative	βέλτῐστον béltiston	βελτῐ́στην beltístēn	βέλτῐστον béltiston	βελτῐ́στω beltístō	βελτῐ́στᾱ beltístā	βελτῐ́στω beltístō	βελτῐ́στους beltístous	βελτῐ́στᾱς beltístās	βέλτῐστᾰ béltista
Vocative	βέλτῐστε béltiste	βελτῐ́στη beltístē	βέλτῐστον béltiston	βελτῐ́στω beltístō	βελτῐ́στᾱ beltístā	βελτῐ́στω beltístō	βέλτῐστοι béltistoi	βέλτῐσται béltistai	βέλτῐστᾰ béltista
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βέλτῐστᾰ béltista			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.