βίαιε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bí.ai̯.e/ → /ˈβi.ɛ.e/ → /ˈvi.e.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bí.ai̯.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbi.ɛ.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβi.ɛ.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvi.e.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvi.e.e/

Adjective

βίαιε • (bíaie)

1. masculine vocative singular of βίαιος (bíaios)

Greek

Adjective

βίαιε • (víaie)

1. Vocative masculine singular form of βίαιος (víaios).