βιαζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bi.az.dó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bi.aˈzo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βi.aˈzo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vi.aˈzo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vi.aˈzo.me.nos/

Participle

βῐαζόμενος • (biazómenos) m (feminine βῐαζομένη, neuter βῐαζόμενον); first/second declension

present middle participle of βιάζομαι (biázomai)

Declension

First and second declension of βῐαζόμενος; βῐαζομένη; βῐαζόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βῐαζόμενος biazómenos	βῐαζομένη biazoménē	βῐαζόμενον biazómenon	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζομένᾱ biazoménā	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζόμενοι biazómenoi	βῐαζόμεναι biazómenai	βῐαζόμενᾰ biazómena
Genitive	βῐαζομένου biazoménou	βῐαζομένης biazoménēs	βῐαζομένου biazoménou	βῐαζομένοιν biazoménoin	βῐαζομέναιν biazoménain	βῐαζομένοιν biazoménoin	βῐαζομένων biazoménōn	βῐαζομένων biazoménōn	βῐαζομένων biazoménōn
Dative	βῐαζομένῳ biazoménōi	βῐαζομένῃ biazoménēi	βῐαζομένῳ biazoménōi	βῐαζομένοιν biazoménoin	βῐαζομέναιν biazoménain	βῐαζομένοιν biazoménoin	βῐαζομένοις biazoménois	βῐαζομέναις biazoménais	βῐαζομένοις biazoménois
Accusative	βῐαζόμενον biazómenon	βῐαζομένην biazoménēn	βῐαζόμενον biazómenon	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζομένᾱ biazoménā	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζομένους biazoménous	βῐαζομένᾱς biazoménās	βῐαζόμενᾰ biazómena
Vocative	βῐαζόμενε biazómene	βῐαζομένη biazoménē	βῐαζόμενον biazómenon	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζομένᾱ biazoménā	βῐαζομένω biazoménō	βῐαζόμενοι biazómenoi	βῐαζόμεναι biazómenai	βῐαζόμενᾰ biazómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βῐαζομένως biazoménōs			βῐαζομενώτερος biazomenṓteros			βῐαζομενώτᾰτος biazomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.