βιβλιοπωλεῖον

Ancient Greek

Etymology

From βῐβλῐοπώλης (bibliopṓlēs, “bookseller”) +‎ -εῖον (-eîon).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /βi.βli.o.poˈli.on/ → /vi.vli.o.poˈli.on/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bi.bli.o.poˈli.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βi.βli.o.poˈli.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vi.vli.o.poˈli.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vi.vli.o.poˈli.on/

Noun

βῐβλῐοπωλεῖον • (bibliopōleîon) n (genitive βῐβλῐοπωλείου); second declension - (Koine)

1. a bookseller’s shop, a bookshop, bookstore
   • 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 1.1e
   • 129 CE – 216 CE, Galen, On My Own Books 1

Declension

Second declension of τὸ βῐβλῐοπωλεῖον; τοῦ βῐβλῐοπωλείου (Koine)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ βῐβλῐοπωλεῖον tò bibliopōleîon	τὼ βῐβλῐοπωλείω tṑ bibliopōleíō	τᾰ̀ βῐβλῐοπωλεῖᾰ tà bibliopōleîa
Genitive	τοῦ βῐβλῐοπωλείου toû bibliopōleíou	τοῖν βῐβλῐοπωλείοιν toîn bibliopōleíoin	τῶν βῐβλῐοπωλείων tôn bibliopōleíōn
Dative	τῷ βῐβλῐοπωλείῳ tôi bibliopōleíōi	τοῖν βῐβλῐοπωλείοιν toîn bibliopōleíoin	τοῖς βῐβλῐοπωλείοις toîs bibliopōleíois
Accusative	τὸ βῐβλῐοπωλεῖον tò bibliopōleîon	τὼ βῐβλῐοπωλείω tṑ bibliopōleíō	τᾰ̀ βῐβλῐοπωλεῖᾰ tà bibliopōleîa
Vocative	βῐβλῐοπωλεῖον bibliopōleîon	βῐβλῐοπωλείω bibliopōleíō	βῐβλῐοπωλεῖᾰ bibliopōleîa

Descendants

• Greek: βιβλιοπωλείο (vivliopoleío)
• → Latin: bibliopōlīum

References

• “βιβλιοπωλεῖον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Noun

βιβλιοπωλεῖον • (bibliopōleîon) n (plural βιβλιοπωλεῖα)

1. Katharevousa form of βιβλιοπωλείο (vivliopoleío) (in polytonic script)

Declension

Declension of βιβλιοπωλεῖον

	singular	plural
nominative	βιβλιοπωλεῖον •	βιβλιοπωλεῖα •
genitive	βιβλιοπωλείου •	βιβλιοπωλείων •
accusative	βιβλιοπωλεῖον •	βιβλιοπωλεῖα •
vocative	βιβλιοπωλεῖον •	βιβλιοπωλεῖα •