γενέσεις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.né.seːs/ → /ʝeˈne.sis/ → /ʝeˈne.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.né.seːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡeˈne.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝeˈne.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝeˈne.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.sis/

Noun

γενέσεις • (genéseis)

1. nominative/accusative/vocative plural of γένεσῐς (génesis)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.ˈne.sis/
• Hyphenation: γε‧νέ‧σεις

Noun

γενέσεις • (genéseis) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of γένεση (génesi).