γλαύκιον
Ancient Greek edit
Etymology edit
From γλαυκός (glaukós, “blue-green, blue-grey”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡlǎu̯.ki.on/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈɡlaʍ.ki.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈɣlaɸ.ci.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈɣlaf.ci.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈɣlaf.ci.on/
Noun edit
γλαύκῐον • (glaúkion) n (genitive γλαυκῐ́ου); second declension
Inflection edit
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ γλαύκῐον tò glaúkion |
τὼ γλαυκῐ́ω tṑ glaukíō |
τᾰ̀ γλαύκῐᾰ tà glaúkia | ||||||||||
Genitive | τοῦ γλαυκῐ́ου toû glaukíou |
τοῖν γλαυκῐ́οιν toîn glaukíoin |
τῶν γλαυκῐ́ων tôn glaukíōn | ||||||||||
Dative | τῷ γλαυκῐ́ῳ tôi glaukíōi |
τοῖν γλαυκῐ́οιν toîn glaukíoin |
τοῖς γλαυκῐ́οις toîs glaukíois | ||||||||||
Accusative | τὸ γλαύκῐον tò glaúkion |
τὼ γλαυκῐ́ω tṑ glaukíō |
τᾰ̀ γλαύκῐᾰ tà glaúkia | ||||||||||
Vocative | γλαύκῐον glaúkion |
γλαυκῐ́ω glaukíō |
γλαύκῐᾰ glaúkia | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants edit
- → Translingual: Glaucium
Further reading edit
- “γλαύκιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γλαύκιον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- γλαύκιον in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)