γονυπετής

Ancient Greek

Etymology

From γόνῠ (gónu, “knee”) +‎ -πετής (-petḗs, “falling”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡo.ny.pe.tɛ̌ːs/ → /ɣo.ny.peˈtis/ → /ɣo.ni.peˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡo.ny.pe.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡo.ny.peˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣo.ni.peˈtis/

Adjective

γονῠπετής • (gonupetḗs) m or f (neuter γονῠπετές); third declension

1. on bended knee, falling on the knee

Inflection

Third declension of γονῠπετής; γονῠπετές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		γονῠπετής gonupetḗs	γονῠπετές gonupetés		γονῠπετεῖ gonupeteî	γονῠπετεῖ gonupeteî		γονῠπετεῖς gonupeteîs	γονῠπετῆ gonupetê
Genitive		γονῠπετοῦς gonupetoûs	γονῠπετοῦς gonupetoûs		γονῠπετοῖν gonupetoîn	γονῠπετοῖν gonupetoîn		γονῠπετῶν gonupetôn	γονῠπετῶν gonupetôn
Dative		γονῠπετεῖ gonupeteî	γονῠπετεῖ gonupeteî		γονῠπετοῖν gonupetoîn	γονῠπετοῖν gonupetoîn		γονῠπετέσῐ / γονῠπετέσῐν gonupetési(n)	γονῠπετέσῐ / γονῠπετέσῐν gonupetési(n)
Accusative		γονῠπετῆ gonupetê	γονῠπετές gonupetés		γονῠπετεῖ gonupeteî	γονῠπετεῖ gonupeteî		γονῠπετεῖς gonupeteîs	γονῠπετῆ gonupetê
Vocative		γονῠπετές gonupetés	γονῠπετές gonupetés		γονῠπετεῖ gonupeteî	γονῠπετεῖ gonupeteî		γονῠπετεῖς gonupeteîs	γονῠπετῆ gonupetê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		γονῠπετῶς gonupetôs			—			—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• γονῠκλινής (gonuklinḗs)

Derived terms

• γονῠπετέω / -ῶ (Hellenistic Koine)
• γονῠπετῶς (gonupetôs, adverb)

Related terms

• γόνῠ n (gónu, “knee”)
• -πετής (-petḗs, suffix)

Descendants

• Greek: γονυπετής (gonypetís)

See also

• ἱκέτης m (hikétēs, “suppliant”), ἱκέτις f

Further reading

• “γονυπετής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γονυπετής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γονυπετής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

From Ancient Greek γονῠπετής (gonupetḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣonipeˈtis/
• Hyphenation: γο‧νυ‧πε‧τής

Adjective

γονυπετής • (gonypetís) m (feminine γονυπετής, neuter γονυπετές)

1. (formal) on bended knee (especially when supplicating, beseeching)

   Γονυπετής σας παρακαλώ να με αθωώσετε.

   Gonypetís sas parakaló na me athoósete.

   I beg you, on my knees, to acquit me.

Declension

Declension of γονυπετής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γονυπετής •	γονυπετής •	γονυπετές •	γονυπετείς •	γονυπετείς •	γονυπετή •
genitive	γονυπετούς • / γονυπετή •	γονυπετούς •	γονυπετούς •	γονυπετών •	γονυπετών •	γονυπετών •
accusative	γονυπετή •	γονυπετή •	γονυπετές •	γονυπετείς •	γονυπετείς •	γονυπετή •
vocative	γονυπετή • / γονυπετής •	γονυπετής •	γονυπετές •	γονυπετείς •	γονυπετείς •	γονυπετή •
notes	vocative masculine as in the accusative (rarely, in some grammars as in the nominative). For Katharevousa, as in neuter nominative (cf. inflection in Ancient Greek).

Synonyms

• γονατιστός, -ή, -ό (gonatistós, -í, -ó)
• γονυκλινής, -ής, -ές (gonyklinís, -ís, -és) (learned, especially to show respect, as in prayer)

Derived terms

• γονυπετώς (gonypetós, adverb) (learned)

Related terms

• γόνατο n (gónato, “knee”)
• and -πετής (-petís, suffix)