διαλελυμένου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nu/ → /ði.a.le.liˈme.nu/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.le.lyˈme.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.le.liˈme.nu/

Participle

δῐᾰλελῠμένου • (dialeluménou) (Koine)

1. genitive singular masculine/neuter of δῐᾰλελῠμένος (dialeluménos)

Greek

Alternative forms

• διαλυμένου (dialyménou) (informal, standard)

Pronunciation

• IPA^(key): /ðia.le.liˈme.nu/
• Hyphenation: δι‧α‧λε‧λυ‧μέ‧νου

Participle

διαλελυμένου • (dialelyménou)

1. Genitive masculine and neuter singular form of διαλελυμένος (dialelyménos).