διαφωνώ

See also: διαφωνῶ

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ði̯a.foˈno/, /ðʝa.foˈno/
• Hyphenation: δια‧φω‧νώ
• Old Hyphenation: δι‧α‧φω‧νώ

Verb

διαφωνώ • (diafonó) (past διαφώνησα, passive —)

1. to disagree

   διαφωνώ ― diafonó ― I disagree (literal translation)

   Διαφωνήσαμε σ’ αυτό το θέμα.

   Diafonísame s’ aftó to théma.

   We disagreed on this subject.

Conjugation

διαφωνώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	διαφωνώ	διαφωνήσω
2 sg	διαφωνείς	διαφωνήσεις
3 sg	διαφωνεί	διαφωνήσει
1 pl	διαφωνούμε	διαφωνήσουμε, [-ομε]
2 pl	διαφωνείτε	διαφωνήσετε
3 pl	διαφωνούν(ε)	διαφωνήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	διαφωνούσα	διαφώνησα, διεφώνησα1
2 sg	διαφωνούσες	διαφώνησες, διεφώνησες
3 sg	διαφωνούσε	διαφώνησε, διεφώνησε
1 pl	διαφωνούσαμε	διαφωνήσαμε
2 pl	διαφωνούσατε	διαφωνήσατε
3 pl	διαφωνούσαν(ε)	διαφώνησαν, διαφωνήσαν(ε), διεφώνησαν
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα διαφωνώ ➤	θα διαφωνήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διαφωνείς, …	θα διαφωνήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διαφωνήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διαφωνήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διαφωνήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	διαφώνησε
2 pl	διαφωνείτε	διαφωνήστε
Other forms
Active present participle ➤	διαφωνώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας διαφωνήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	διαφωνήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms with internal augment -ε- (διε-) are very formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• συμφωνώ (symfonó, “to agree”)

Related terms

• διαφωνία f (diafonía, “disagreement”)
• διαφωνών m (diafonón, participle), διαφωνούσα f (diafonoúsa), διαφωνούν n (diafonoún)

• and see: φωνή f (foní, “voice”)