δυστύχημα

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiˈsti.çi.ma/
• Hyphenation: δυ‧στύ‧χη‧μα

Noun

δυστύχημα • (dystýchima) n (plural δυστυχήματα)

1. very serious, tragic accident, mishap

Declension

Declension of δυστύχημα

	singular	plural
nominative	δυστύχημα •	δυστυχήματα •
genitive	δυστυχήματος •	δυστυχημάτων •
accusative	δυστύχημα •	δυστυχήματα •
vocative	δυστύχημα •	δυστυχήματα •

Synonyms

• ατύχημα n (atýchima)

Antonyms

• ευτύχημα n (eftýchima)

Related terms

• δυστυχώ (dystychó)

• and see: δυστυχής (dystychís, “miserable”) & δυσ- (dys-, “dys-”), τύχη f (týchi, “luck”)