εκκενώνω
Greek edit
Pronunciation edit
Verb edit
εκκενώνω • (ekkenóno) (past εκκένωσα, passive εκκενώνομαι)
- to empty
- Εκκένωσε το ποτήρι του.
- Ekkénose to potíri tou.
- He emptied his glass.
- to evacuate, vacate (people from a place)
- Εκκένωσαν την αίθουσα.
- Ekkénosan tin aíthousa.
- They evacuated the auditorium.
Conjugation edit
εκκενώνω εκκενώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εκκενώνω | εκκενώσω | εκκενώνομαι | εκκενωθώ |
| 2 sg | εκκενώνεις | εκκενώσεις | εκκενώνεσαι | εκκενωθείς |
| 3 sg | εκκενώνει | εκκενώσει | εκκενώνεται | εκκενωθεί |
| 1 pl | εκκενώνουμε, [‑ομε] | εκκενώσουμε, [‑ομε] | εκκενωνόμαστε | εκκενωθούμε |
| 2 pl | εκκενώνετε | εκκενώσετε | εκκενώνεστε, εκκενωνόσαστε | εκκενωθείτε |
| 3 pl | εκκενώνουν(ε) | εκκενώσουν(ε) | εκκενώνονται | εκκενωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εκκένωνα | εκκένωσα | εκκενωνόμουν(α) | εκκενώθηκα |
| 2 sg | εκκένωνες | εκκένωσες | εκκενωνόσουν(α) | εκκενώθηκες |
| 3 sg | εκκένωνε | εκκένωσε | εκκενωνόταν(ε) | εκκενώθηκε |
| 1 pl | εκκενώναμε | εκκενώσαμε | εκκενωνόμασταν, (‑όμαστε) | εκκενωθήκαμε |
| 2 pl | εκκενώνατε | εκκενώσατε | εκκενωνόσασταν, (‑όσαστε) | εκκενωθήκατε |
| 3 pl | εκκένωναν, εκκενώναν(ε) | εκκένωσαν, εκκενώσαν(ε) | εκκενώνονταν, (εκκενωνόντουσαν) | εκκενώθηκαν, εκκενωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα εκκενώνω ➤ | θα εκκενώσω ➤ | θα εκκενώνομαι ➤ | θα εκκενωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εκκενώνεις, … | θα εκκενώσεις, … | θα εκκενώνεσαι, … | θα εκκενωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εκκενώσει έχω, έχεις, … εκκενωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εκκενωθεί είμαι, είσαι, … εκκενωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εκκενώσει είχα, είχες, … εκκενωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εκκενωθεί ήμουν, ήσουν, … εκκενωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εκκενώσει θα έχω, θα έχεις, … εκκενωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εκκενωθεί θα είμαι, θα είσαι, … εκκενωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | εκκένωνε | εκκένωσε | — | εκκενώσου |
| 2 pl | εκκενώνετε | εκκενώστε | εκκενώνεστε | εκκενωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εκκενώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εκκενώσει ➤ | εκκενωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εκκενώσει | εκκενωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms edit
- εκκένωση f (ekkénosi, “evucation”)
- and see: κενό n (kenó, “vacuum, void”)