εκλείπω

See also: ἐκλείπω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐκλείπω.

Pronunciation

• IPA^(key): /ekˈli.po/
• Hyphenation: εκ‧λεί‧πω

Verb

εκλείπω • (ekleípo) (past εξέλειψα, passive —)

1. to vanish, become extinct

Conjugation

εκλείπω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	εκλείπω	εκλείψω
2 sg	εκλείπεις	εκλείψεις
3 sg	εκλείπει	εκλείψει
1 pl	εκλείπουμε, [‑ομε]	εκλείψουμε, [‑ομε]
2 pl	εκλείπετε	εκλείψετε
3 pl	εκλείπουν(ε)	εκλείψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	εξέλειπα	εξέλειψα
2 sg	εξέλειπες	εξέλειψες
3 sg	εξέλειπε	εξέλειψε
1 pl	εκλείπαμε	εκλείψαμε
2 pl	εκλείπατε	εκλείψατε
3 pl	εξέλειπαν, εκλείπαν(ε)	εξέλειψαν, εκλείψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα εκλείπω ➤	θα εκλείψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εκλείπεις, …	θα εκλείψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εκλείψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εκλείψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εκλείψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[έκλειπε]	έκλειψε
2 pl	εκλείπετε	εκλείψτε
Other forms
Active present participle ➤	εκλείποντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας εκλείψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	εκλείψει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• εκλειπτικός (ekleiptikós)
• έκλειψη f (ékleipsi, “eclipse”)
• ελλείπω (elleípo)

• and see: λείπω (leípo, “I am absent”)