εντολή

See also: ἐντολή

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἐντολή (entolḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /e(n).doˈli/

Noun

εντολή • (entolí) f (plural εντολές)

1. order, command (instruction given to someone more junior)

   Synonym: διαταγή (diatagí)

2. (computing) command (instruction given to computer)

Declension

declension of εντολή

case     \     number	singular	plural
nominative	εντολή •	εντολές •
genitive	εντολής •	εντολών •
accusative	εντολή •	εντολές •
vocative	εντολή •	εντολές •

Further reading

• εντολή - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.