|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
ερμηνεύω
|
ερμηνεύσω
|
ερμηνεύομαι
|
ερμηνευτώ, ερμηνευθώ
|
2 sg
|
ερμηνεύεις
|
ερμηνεύσεις
|
ερμηνεύεσαι
|
ερμηνευτείς, ερμηνευθείς
|
3 sg
|
ερμηνεύει
|
ερμηνεύσει
|
ερμηνεύεται
|
ερμηνευτεί, ερμηνευθεί
|
|
1 pl
|
ερμηνεύουμε, [‑ομε]
|
ερμηνεύσουμε, [‑ομε]
|
ερμηνευόμαστε
|
ερμηνευτούμε, ερμηνευθούμε
|
2 pl
|
ερμηνεύετε
|
ερμηνεύσετε
|
ερμηνεύεστε, ερμηνευόσαστε
|
ερμηνευτείτε, ερμηνευθείτε
|
3 pl
|
ερμηνεύουν(ε)
|
ερμηνεύσουν(ε)
|
ερμηνεύονται
|
ερμηνευτούν(ε), ερμηνευθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
ερμήνευα
|
ερμήνευσα
|
ερμηνευόμουν(α)
|
ερμηνεύτηκα, ερμηνεύθηκα
|
2 sg
|
ερμήνευες
|
ερμήνευσες
|
ερμηνευόσουν(α)
|
ερμηνεύτηκες, ερμηνεύθηκες
|
3 sg
|
ερμήνευε
|
ερμήνευσε
|
ερμηνευόταν(ε)
|
ερμηνεύτηκε, ερμηνεύθηκε
|
|
1 pl
|
ερμηνεύαμε
|
ερμηνεύσαμε
|
ερμηνευόμασταν, (‑όμαστε)
|
ερμηνευτήκαμε, ερμηνευθήκαμε
|
2 pl
|
ερμηνεύατε
|
ερμηνεύσατε
|
ερμηνευόσασταν, (‑όσαστε)
|
ερμηνευτήκατε, ερμηνευθήκατε
|
3 pl
|
ερμήνευαν, ερμηνεύαν(ε)
|
ερμήνευσαν, ερμηνεύσαν(ε)
|
ερμηνεύονταν, (ερμηνευόντουσαν)
|
ερμηνεύτηκαν, ερμηνευτήκαν(ε), ερμηνεύθηκαν, ερμηνευθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα ερμηνεύω ➤
|
θα ερμηνεύσω ➤
|
θα ερμηνεύομαι ➤
|
θα ερμηνευτώ / ερμηνευθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα ερμηνεύεις, …
|
θα ερμηνεύσεις, …
|
θα ερμηνεύεσαι, …
|
θα ερμηνευτείς / ερμηνευθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … ερμηνεύσει έχω, έχεις, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί είμαι, είσαι, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … ερμηνεύσει είχα, είχες, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί ήμουν, ήσουν, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … ερμηνεύσει θα έχω, θα έχεις, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί θα είμαι, θα είσαι, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
ερμήνευε
|
ερμήνευσε
|
—
|
ερμηνεύσου
|
2 pl
|
ερμηνεύετε
|
ερμηνεύστε
|
ερμηνεύεστε
|
ερμηνευτείτε, ερμηνευθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
ερμηνεύοντας ➤
|
ερμηνευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
|
Perfect participle➤
|
έχοντας ερμηνεύσει ➤
|
ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
ερμηνεύσει
|
ερμηνευτεί, ερμηνευθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|