ευαίσθητος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὐαίσθητος (euaísthētos); By surface analysis, ευ (ef, “good, well”) +‎ αισθητός (aisthitós, “sensible”).

Adjective

ευαίσθητος • (evaísthitos) m (feminine ευαίσθητη, neuter ευαίσθητο)

1. sensitive, delicate, soft-hearted, touchy
2. sentient

Declension

Declension of ευαίσθητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευαίσθητος •	ευαίσθητη •	ευαίσθητο •	ευαίσθητοι •	ευαίσθητες •	ευαίσθητα •
genitive	ευαίσθητου •	ευαίσθητης •	ευαίσθητου •	ευαίσθητων •	ευαίσθητων •	ευαίσθητων •
accusative	ευαίσθητο •	ευαίσθητη •	ευαίσθητο •	ευαίσθητους •	ευαίσθητες •	ευαίσθητα •
vocative	ευαίσθητε •	ευαίσθητη •	ευαίσθητο •	ευαίσθητοι •	ευαίσθητες •	ευαίσθητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευαίσθητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευαίσθητος, etc.)

Derived terms

• απευαισθητοποίηση f (apevaisthitopoíisi, “desensitisation”)
• απευαισθητοποιώ (apevaisthitopoió, “I desensitise”)
• ευαισθητοποιημένος (evaisthitopoiiménos, “sensitised”)
• ευαισθητοποίηση f (evaisthitopoíisi, “sensitisation”)
• ευαισθητοποιώ (evaisthitopoió, “to sensitise, to make sensitive”)

 

Related terms

• ευαισθησία f (evaisthisía)