ευχετικός

Greek

Etymology

From ευχέτ(ης) (efchét(is), “who wishes”) +‎ -ικός.

Pronunciation

• IPA^(key): /ef.çe.ti.ˈkos/
• Hyphenation: ευ‧χε‧τι‧κός

Adjective

ευχετικός • (efchetikós) m (feminine ευχετική, neuter ευχετικό)

1. (grammar) desiderative
2. expressing wishes

Declension

Declension of ευχετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευχετικός •	ευχετική •	ευχετικό •	ευχετικοί •	ευχετικές •	ευχετικά •
genitive	ευχετικού •	ευχετικής •	ευχετικού •	ευχετικών •	ευχετικών •	ευχετικών •
accusative	ευχετικό •	ευχετική •	ευχετικό •	ευχετικούς •	ευχετικές •	ευχετικά •
vocative	ευχετικέ •	ευχετική •	ευχετικό •	ευχετικοί •	ευχετικές •	ευχετικά •

Synonyms

• ευχετήριος (efchetírios)

Related terms

• see: εύχομαι (éfchomai, “I wish”), ευχή f (efchí, “the wish”)

See also

• εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)
• optative f (grammar: mood)