εφήμερος

See also: ἐφήμερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐφήμερος (ephḗmeros, “living but a day; for the day, daily”), from ἐπ(ί) (ep(í), “upon”, “on”) +‎ ἡμέρᾱ (hēmérā, “day”).

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈfi.me.ros/
• Hyphenation: ε‧φή‧με‧ρος

Adjective

εφήμερος • (efímeros) m (feminine εφήμερη, neuter εφήμερο)

1. ephemeral, short-lived
2. lasting one day

Declension

Declension of εφήμερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εφήμερος •	εφήμερη •	εφήμερο •	εφήμεροι •	εφήμερες •	εφήμερα •
genitive	εφήμερου •	εφήμερης •	εφήμερου •	εφήμερων •	εφήμερων •	εφήμερων •
accusative	εφήμερο •	εφήμερη •	εφήμερο •	εφήμερους •	εφήμερες •	εφήμερα •
vocative	εφήμερε •	εφήμερη •	εφήμερο •	εφήμεροι •	εφήμερες •	εφήμερα •

Synonyms

• (short-lived): βραχύβιος (vrachývios)
• (ephemeral): ημερόβιος (imeróvios)
• (short-lived): παροδικός (parodikós)
• (short-lived): πρόσκαιρος (próskairos)

Related terms

• εφημερίδα m (efimerída, “newspaper”)

• and see: ημέρα f (iméra, “day”)