εύκαμπτος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εὔκαμπτος (eúkamptos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈef.kam.ptos/
• Hyphenation: εύ‧καμ‧πτος

Adjective

εύκαμπτος • (éfkamptos) m (feminine εύκαμπτη, neuter εύκαμπτο)

1. flexible, pliable (capable of being flexed or bent without breaking)
2. (figuratively) flexible (capable of adapting or changing to suit new or modified conditions or situations)

Declension

Declension of εύκαμπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εύκαμπτος •	εύκαμπτη •	εύκαμπτο •	εύκαμπτοι •	εύκαμπτες •	εύκαμπτα •
genitive	εύκαμπτου •	εύκαμπτης •	εύκαμπτου •	εύκαμπτων •	εύκαμπτων •	εύκαμπτων •
accusative	εύκαμπτο •	εύκαμπτη •	εύκαμπτο •	εύκαμπτους •	εύκαμπτες •	εύκαμπτα •
vocative	εύκαμπτε •	εύκαμπτη •	εύκαμπτο •	εύκαμπτοι •	εύκαμπτες •	εύκαμπτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύκαμπτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύκαμπτος, etc.)

Synonyms

• ευλύγιστος (evlýgistos)

Antonyms

• άκαμπτος (ákamptos)
• δύσκαμπτος (dýskamptos)

Derived terms

• ευκαμπτότητα f (efkamptótita)

 

Related terms

• see: κάμπτω (kámpto)