εύφλεκτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὔφλεκτος (eúphlektos).

Adjective

εύφλεκτος • (éfflektos) m

1. flammable, inflammable
2. combustible
3. (figuratively) excitable, volatile, touchy

Declension

Declension of εύφλεκτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εύφλεκτος •	εύφλεκτη •	εύφλεκτο •	εύφλεκτοι •	εύφλεκτες •	εύφλεκτα •
genitive	εύφλεκτου •	εύφλεκτης •	εύφλεκτου •	εύφλεκτων •	εύφλεκτων •	εύφλεκτων •
accusative	εύφλεκτο •	εύφλεκτη •	εύφλεκτο •	εύφλεκτους •	εύφλεκτες •	εύφλεκτα •
vocative	εύφλεκτε •	εύφλεκτη •	εύφλεκτο •	εύφλεκτοι •	εύφλεκτες •	εύφλεκτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύφλεκτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύφλεκτος, etc.)

Antonyms

• άκαυστος (ákafstos)