θωρήσσω

Ancient Greek

Etymology

From θώρηξ (thṓrēx) +‎ -σσω (-ssō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰɔː.rɛ̌ːs.sɔː/ → /θoˈris.so/ → /θoˈri.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰɔː.rɛ̌ːs.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰoˈre̝s.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θoˈris.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θoˈris.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θoˈri.so/

Verb

θωρήσσω • (thōrḗssō)

1. to arm with a breastplate

   Synonym: θωρακίζω (thōrakízō)

Conjugation

   Present: θωρήσσω, θωρήσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θωρήσσω	θωρήσσεις	θωρήσσει	θωρήσσετον	θωρήσσετον	θωρήσσομεν	θωρήσσετε	θωρήσσουσῐ(ν)
	subjunctive	θωρήσσω	θωρήσσῃς	θωρήσσῃ	θωρήσσητον	θωρήσσητον	θωρήσσωμεν	θωρήσσητε	θωρήσσωσῐ(ν)
	optative	θωρήσσοιμῐ	θωρήσσοις	θωρήσσοι	θωρήσσοιτον	θωρησσοίτην	θωρήσσοιμεν	θωρήσσοιτε	θωρήσσοιεν
	imperative		θώρησσε	θωρησσέτω	θωρήσσετον	θωρησσέτων		θωρήσσετε	θωρησσόντων
middle/ passive	indicative	θωρήσσομαι	θωρήσσῃ, θωρήσσει	θωρήσσεται	θωρήσσεσθον	θωρήσσεσθον	θωρησσόμεθᾰ	θωρήσσεσθε	θωρήσσονται
	subjunctive	θωρήσσωμαι	θωρήσσῃ	θωρήσσηται	θωρήσσησθον	θωρήσσησθον	θωρησσώμεθᾰ	θωρήσσησθε	θωρήσσωνται
	optative	θωρησσοίμην	θωρήσσοιο	θωρήσσοιτο	θωρήσσοισθον	θωρησσοίσθην	θωρησσοίμεθᾰ	θωρήσσοισθε	θωρήσσοιντο
	imperative		θωρήσσου	θωρησσέσθω	θωρήσσεσθον	θωρησσέσθων		θωρήσσεσθε	θωρησσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θωρήσσειν				θωρήσσεσθαι
participle	m	θωρήσσων				θωρησσόμενος
	f	θωρήσσουσᾰ				θωρησσομένη
	n	θωρῆσσον				θωρησσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐθώρησσον, ἐθωρησσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθώρησσον	ἐθώρησσες	ἐθώρησσε(ν)	ἐθωρήσσετον	ἐθωρησσέτην	ἐθωρήσσομεν	ἐθωρήσσετε	ἐθώρησσον
middle/ passive	indicative	ἐθωρησσόμην	ἐθωρήσσου	ἐθωρήσσετο	ἐθωρήσσεσθον	ἐθωρησσέσθην	ἐθωρησσόμεθᾰ	ἐθωρήσσεσθε	ἐθωρήσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: θώρησσον, θωρησσόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θώρησσον	θώρησσες	θώρησσε(ν)	θωρήσσετον	θωρησσέτην	θωρήσσομεν	θωρήσσετε	θώρησσον
middle/ passive	indicative	θωρησσόμην	θωρήσσου	θωρήσσετο	θωρήσσεσθον	θωρησσέσθην	θωρησσόμε(σ)θᾰ	θωρήσσεσθε	θωρήσσοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θωρήξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	θωρήξομαι	θωρήξῃ, θωρήξει	θωρήξεται	θωρήξεσθον	θωρήξεσθον	θωρηξόμεθᾰ	θωρήξεσθε	θωρήξονται
	optative	θωρηξοίμην	θωρήξοιο	θωρήξοιτο	θωρήξοισθον	θωρηξοίσθην	θωρηξοίμεθᾰ	θωρήξοισθε	θωρήξοιντο
					middle
infinitive					θωρήξεσθαι
participle	m				θωρηξόμενος
	f				θωρηξομένη
	n				θωρηξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐθώρηξον, ἐθωρηξόμην, ἐθωρήχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθώρηξον	ἐθώρηξες	ἐθώρηξε(ν)	ἐθωρήξετον	ἐθωρηξέτην	ἐθωρήξομεν	ἐθωρήξετε	ἐθώρηξον
	subjunctive	θωρήξω	θωρήξῃς	θωρήξῃ	θωρήξητον	θωρήξητον	θωρήξωμεν	θωρήξητε	θωρήξωσῐ(ν)
	optative	θωρήξοιμῐ	θωρήξοις	θωρήξοι	θωρήξοιτον	θωρηξοίτην	θωρήξοιμεν	θωρήξοιτε	θωρήξοιεν
	imperative		θώρηξε	θωρηξέτω	θωρήξετον	θωρηξέτων		θωρήξετε	θωρηξόντων
middle	indicative	ἐθωρηξόμην	ἐθωρήξου	ἐθωρήξετο	ἐθωρήξεσθον	ἐθωρηξέσθην	ἐθωρηξόμεθᾰ	ἐθωρήξεσθε	ἐθωρήξοντο
	subjunctive	θωρήξομαι	θωρήξῃ	θωρήξηται	θωρήξησθον	θωρήξησθον	θωρηξώμεθᾰ	θωρήξησθε	θωρήξωνται
	optative	θωρηξοίμην	θωρήξοιο	θωρήξοιτο	θωρήξοισθον	θωρηξοίσθην	θωρηξοίμεθᾰ	θωρήξοισθε	θωρήξοιντο
	imperative		θωρηξοῦ	θωρηξέσθω	θωρήξεσθον	θωρηξέσθων		θωρήξεσθε	θωρηξέσθων
passive	indicative	ἐθωρήχθην	ἐθωρήχθης	ἐθωρήχθη	ἐθωρήχθητον	ἐθωρηχθήτην	ἐθωρήχθημεν	ἐθωρήχθητε	ἐθωρήχθησᾰν
	subjunctive	θωρηχθῶ	θωρηχθῇς	θωρηχθῇ	θωρηχθῆτον	θωρηχθῆτον	θωρηχθῶμεν	θωρηχθῆτε	θωρηχθῶσῐ(ν)
	optative	θωρηχθείην	θωρηχθείης	θωρηχθείη	θωρηχθεῖτον, θωρηχθείητον	θωρηχθείτην, θωρηχθειήτην	θωρηχθεῖμεν, θωρηχθείημεν	θωρηχθεῖτε, θωρηχθείητε	θωρηχθεῖεν, θωρηχθείησᾰν
	imperative		θωρήχθητῐ	θωρηχθήτω	θωρήχθητον	θωρηχθήτων		θωρήχθητε	θωρηχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		θωρῆξαι			θωρηξέσθαι		θωρηχθῆναι
participle	m	θωρηξών			θωρηξόμενος		θωρηχθείς
	f	θωρηξοῦσᾰ			θωρηξομένη		θωρηχθεῖσᾰ
	n	θωρηξόν			θωρηξόμενον		θωρηχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: θώρηξᾰ, θωρηξᾰ́μην, θωρήχθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θώρηξᾰ	θώρηξᾰς	θώρηξε(ν)	θωρήξᾰτον	θωρηξᾰ́την	θωρήξᾰμεν	θωρήξᾰτε	θώρηξᾰν
middle	indicative	θωρηξᾰ́μην	θωρήξᾰο	θωρήξᾰτο	θωρήξᾰσθον	θωρηξᾰ́σθην	θωρηξᾰ́με(σ)θᾰ	θωρήξᾰσθε	θωρήξᾰντο
passive	indicative	θωρήχθην	θωρήχθης	θωρήχθη	θωρήχθητον	θωρηχθήτην	θωρήχθημεν	θωρήχθητε	θωρήχθησᾰν, θώρηχθεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ὑποθωρήσσω (hupothōrḗssō)

Further reading

• “θωρήσσω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• θωρήσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• θωρήσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “θωρήσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press