ισοσκελής

Greek

Etymology

ισο- (iso-, “equal”) +‎ σκέλος (skélos, “leg”)

Adjective

ισοσκελής • (isoskelís) m (feminine ισοσκελής, neuter ισοσκελές)

1. (generally) having equal limbs or legs
2. (finance) balanced (of ledgers, balance sheets, etc)
3. (geometry) isosceles, having two equal sides

   Antonyms: ανισοσκελής (anisoskelís), σκαληνός (skalinós)

   Coordinate terms: ισόπλευρος (isóplevros) (equilateral), ανισογώνιος (anisogónios) (equal angles)

Declension

declension of ισοσκελής

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ισοσκελής •	ισοσκελής •	ισοσκελές •	ισοσκελείς •	ισοσκελείς •	ισοσκελή •
genitive	ισοσκελούς •	ισοσκελούς •	ισοσκελούς •	ισοσκελών •	ισοσκελών •	ισοσκελών •
accusative	ισοσκελή •	ισοσκελή •	ισοσκελές •	ισοσκελείς •	ισοσκελείς •	ισοσκελή •