καημένος
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek καίω (kaíō, “to burn”).
Pronunciation edit
Adjective edit
καημένος • (kaïménos) m (feminine καημένη, neuter καημένο)
- (chiefly with an article before) poor (expressing sympathy etc)
- Ο καημένος ο παππούς δεν αισθάνεται καλά αυτό τον καιρό.
- O kaïménos o pappoús den aisthánetai kalá aftó ton kairó.
- Poor Grandad isn't feeling well this weather.
- Η καημένη η Μαρία έχασε όλα τα λεφτά της.
- I kaïméni i María échase óla ta leftá tis.
- Poor Maria lost all her money.
- Ασ’ το το καημένο το παιδί και μην το μαλώνεις!
- As’ to to kaïméno to paidí kai min to malóneis!
- Leave the poor child alone and stop scolding it!
Declension edit
Declension of καημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | καημένος • | καημένη • | καημένο • | καημένοι • | καημένες • | καημένα • |
| genitive | καημένου • | καημένης • | καημένου • | καημένων • | καημένων • | καημένων • |
| accusative | καημένο • | καημένη • | καημένο • | καημένους • | καημένες • | καημένα • |
| vocative | καημένε • | καημένη • | καημένο • | καημένοι • | καημένες • | καημένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καημένος, etc.) | |||||
Synonyms edit
- κακομοίρης (kakomoíris)
- ταλαίπωρος (talaíporos)