καθαίρω

Ancient Greek edit

Etymology edit

From καθαρός (katharós, “clean”).

Pronunciation edit

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰǎi̯.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtʰɛ.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈθɛ.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈθe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈθe.ro/

Verb edit

καθαίρω • (kathaírō)

to make clean, to clean, cleanse
to clear, purify; to purify from
(religion) to purify
1. (mediopassive) to purify oneself
(medicine) to purge
(horticulture) to remove growth from a plant, prune
to sift

Usage notes edit

Definitions #1 and #2 can be used in a variety of senses including medical, ethical, spiritual, house-cleaning, etc.

The object may be the thing that one is cleaning, or the thing that is being removed by cleaning.

Inflection edit

Present: κᾰθαίρω, κᾰθαίρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθαίρω	κᾰθαίρεις	κᾰθαίρει	κᾰθαίρετον	κᾰθαίρετον	κᾰθαίρομεν	κᾰθαίρετε	κᾰθαίρουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθαίρω	κᾰθαίρῃς	κᾰθαίρῃ	κᾰθαίρητον	κᾰθαίρητον	κᾰθαίρωμεν	κᾰθαίρητε	κᾰθαίρωσῐ(ν)
	optative	κᾰθαίροιμῐ	κᾰθαίροις	κᾰθαίροι	κᾰθαίροιτον	κᾰθαιροίτην	κᾰθαίροιμεν	κᾰθαίροιτε	κᾰθαίροιεν
	imperative		κᾰ́θαιρε	κᾰθαιρέτω	κᾰθαίρετον	κᾰθαιρέτων		κᾰθαίρετε	κᾰθαιρόντων
middle/ passive	indicative	κᾰθαίρομαι	κᾰθαίρῃ, κᾰθαίρει	κᾰθαίρεται	κᾰθαίρεσθον	κᾰθαίρεσθον	κᾰθαιρόμεθᾰ	κᾰθαίρεσθε	κᾰθαίρονται
	subjunctive	κᾰθαίρωμαι	κᾰθαίρῃ	κᾰθαίρηται	κᾰθαίρησθον	κᾰθαίρησθον	κᾰθαιρώμεθᾰ	κᾰθαίρησθε	κᾰθαίρωνται
	optative	κᾰθαιροίμην	κᾰθαίροιο	κᾰθαίροιτο	κᾰθαίροισθον	κᾰθαιροίσθην	κᾰθαιροίμεθᾰ	κᾰθαίροισθε	κᾰθαίροιντο
	imperative		κᾰθαίρου	κᾰθαιρέσθω	κᾰθαίρεσθον	κᾰθαιρέσθων		κᾰθαίρεσθε	κᾰθαιρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθαίρειν				κᾰθαίρεσθαι
participle	m	κᾰθαίρων				κᾰθαιρόμενος
	f	κᾰθαίρουσᾰ				κᾰθαιρομένη
	n	κᾰθαῖρον				κᾰθαιρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκᾰ́θαιρον, ἐκᾰθαιρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰ́θαιρον	ἐκᾰ́θαιρες	ἐκᾰ́θαιρε(ν)	ἐκᾰθαίρετον	ἐκᾰθαιρέτην	ἐκᾰθαίρομεν	ἐκᾰθαίρετε	ἐκᾰ́θαιρον
middle/ passive	indicative	ἐκᾰθαιρόμην	ἐκᾰθαίρου	ἐκᾰθαίρετο	ἐκᾰθαίρεσθον	ἐκᾰθαιρέσθην	ἐκᾰθαιρόμεθᾰ	ἐκᾰθαίρεσθε	ἐκᾰθαίροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰθᾰρέω, κᾰθᾰρέομαι, καθαρθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθᾰρέω	κᾰθᾰρέεις	κᾰθᾰρέει	κᾰθᾰρέετον	κᾰθᾰρέετον	κᾰθᾰρέομεν	κᾰθᾰρέετε	κᾰθᾰρέουσῐ(ν)
active	optative	κᾰθᾰρέοιμῐ	κᾰθᾰρέοις	κᾰθᾰρέοι	κᾰθᾰρέοιτον	κᾰθᾰρεοίτην	κᾰθᾰρέοιμεν	κᾰθᾰρέοιτε	κᾰθᾰρέοιεν
middle	indicative	κᾰθᾰρέομαι	κᾰθᾰρέῃ, κᾰθᾰρέει	κᾰθᾰρέεται	κᾰθᾰρέεσθον	κᾰθᾰρέεσθον	κᾰθᾰρεόμεθᾰ	κᾰθᾰρέεσθε	κᾰθᾰρέονται
middle	optative	κᾰθᾰρεοίμην	κᾰθᾰρέοιο	κᾰθᾰρέοιτο	κᾰθᾰρέοισθον	κᾰθᾰρεοίσθην	κᾰθᾰρεοίμεθᾰ	κᾰθᾰρέοισθε	κᾰθᾰρέοιντο
passive	indicative	καθαρθήσομαι	καθαρθήσῃ	καθαρθήσεται	καθαρθήσεσθον	καθαρθήσεσθον	καθαρθησόμεθᾰ	καθαρθήσεσθε	καθαρθήσονται
passive	optative	καθαρθησοίμην	καθαρθήσοιο	καθαρθήσοιτο	καθαρθήσοισθον	καθαρθησοίσθην	καθαρθησοίμεθᾰ	καθαρθήσοισθε	καθαρθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰθᾰρέειν			κᾰθᾰρέεσθαι		καθαρθήσεσθαι
participle	m	κᾰθᾰρέων			κᾰθᾰρεόμενος		καθαρθησόμενος
	f	κᾰθᾰρέουσᾰ			κᾰθᾰρεομένη		καθαρθησομένη
	n	κᾰθᾰρέον			κᾰθᾰρεόμενον		καθαρθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰθᾰρῶ, κᾰθᾰροῦμαι, καθαρθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθᾰρῶ	κᾰθᾰρεῖς	κᾰθᾰρεῖ	κᾰθᾰρεῖτον	κᾰθᾰρεῖτον	κᾰθᾰροῦμεν	κᾰθᾰρεῖτε	κᾰθᾰροῦσῐ(ν)
active	optative	κᾰθᾰροίην, κᾰθᾰροῖμῐ	κᾰθᾰροίης, κᾰθᾰροῖς	κᾰθᾰροίη, κᾰθᾰροῖ	κᾰθᾰροῖτον, κᾰθᾰροίητον	κᾰθᾰροίτην, κᾰθᾰροιήτην	κᾰθᾰροῖμεν, κᾰθᾰροίημεν	κᾰθᾰροῖτε, κᾰθᾰροίητε	κᾰθᾰροῖεν, κᾰθᾰροίησᾰν
middle	indicative	κᾰθᾰροῦμαι	κᾰθᾰρῇ	κᾰθᾰρεῖται	κᾰθᾰρεῖσθον	κᾰθᾰρεῖσθον	κᾰθᾰρούμεθᾰ	κᾰθᾰρεῖσθε	κᾰθᾰροῦνται
middle	optative	κᾰθᾰροίμην	κᾰθᾰροῖο	κᾰθᾰροῖτο	κᾰθᾰροῖσθον	κᾰθᾰροίσθην	κᾰθᾰροίμεθᾰ	κᾰθᾰροῖσθε	κᾰθᾰροῖντο
passive	indicative	καθαρθήσομαι	καθαρθήσῃ	καθαρθήσεται	καθαρθήσεσθον	καθαρθήσεσθον	καθαρθησόμεθᾰ	καθαρθήσεσθε	καθαρθήσονται
passive	optative	καθαρθησοίμην	καθαρθήσοιο	καθαρθήσοιτο	καθαρθήσοισθον	καθαρθησοίσθην	καθαρθησοίμεθᾰ	καθαρθήσοισθε	καθαρθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰθᾰρεῖν			κᾰθᾰρεῖσθαι		καθαρθήσεσθαι
participle	m	κᾰθᾰρῶν			κᾰθᾰρούμενος		καθαρθησόμενος
	f	κᾰθᾰροῦσᾰ			κᾰθᾰρουμένη		καθαρθησομένη
	n	κᾰθᾰροῦν			κᾰθᾰρούμενον		καθαρθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκάθηρᾰ, ἐκαθηρᾰ́μην, ἐκαθάρθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάθηρᾰ	ἐκάθηρᾰς	ἐκάθηρε(ν)	ἐκαθήρᾰτον	ἐκαθηρᾰ́την	ἐκαθήρᾰμεν	ἐκαθήρᾰτε	ἐκάθηρᾰν
	subjunctive	καθήρω	καθήρῃς	καθήρῃ	καθήρητον	καθήρητον	καθήρωμεν	καθήρητε	καθήρωσῐ(ν)
	optative	καθήραιμῐ	καθήρειᾰς, καθήραις	καθήρειε(ν), καθήραι	καθήραιτον	καθηραίτην	καθήραιμεν	καθήραιτε	καθήρειᾰν, καθήραιεν
	imperative		κάθηρον	καθηρᾰ́τω	καθήρᾰτον	καθηρᾰ́των		καθήρᾰτε	καθηρᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκαθηρᾰ́μην	ἐκαθήρω	ἐκαθήρᾰτο	ἐκαθήρᾰσθον	ἐκαθηρᾰ́σθην	ἐκαθηρᾰ́μεθᾰ	ἐκαθήρᾰσθε	ἐκαθήρᾰντο
	subjunctive	καθήρωμαι	καθήρῃ	καθήρηται	καθήρησθον	καθήρησθον	καθηρώμεθᾰ	καθήρησθε	καθήρωνται
	optative	καθηραίμην	καθήραιο	καθήραιτο	καθήραισθον	καθηραίσθην	καθηραίμεθᾰ	καθήραισθε	καθήραιντο
	imperative		κάθηραι	καθηρᾰ́σθω	καθήρᾰσθον	καθηρᾰ́σθων		καθήρᾰσθε	καθηρᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκαθάρθην	ἐκαθάρθης	ἐκαθάρθη	ἐκαθάρθητον	ἐκαθαρθήτην	ἐκαθάρθημεν	ἐκαθάρθητε	ἐκαθάρθησᾰν
	subjunctive	καθαρθῶ	καθαρθῇς	καθαρθῇ	καθαρθῆτον	καθαρθῆτον	καθαρθῶμεν	καθαρθῆτε	καθαρθῶσῐ(ν)
	optative	καθαρθείην	καθαρθείης	καθαρθείη	καθαρθεῖτον, καθαρθείητον	καθαρθείτην, καθαρθειήτην	καθαρθεῖμεν, καθαρθείημεν	καθαρθεῖτε, καθαρθείητε	καθαρθεῖεν, καθαρθείησᾰν
	imperative		καθάρθητῐ	καθαρθήτω	καθάρθητον	καθαρθήτων		καθάρθητε	καθαρθέντων
		active			middle		passive
infinitive		καθῆραι			καθήρᾰσθαι		καθαρθῆναι
participle	m	καθήρᾱς			καθηρᾰ́μενος		καθαρθείς
	f	καθήρᾱσᾰ			καθηρᾰμένη		καθαρθεῖσᾰ
	n	καθῆρᾰν			καθηρᾰ́μενον		καθαρθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κεκάθαρκᾰ, κεκάθαρμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκάθαρκᾰ	κεκάθαρκᾰς	κεκάθαρκε(ν)	κεκαθάρκᾰτον	κεκαθάρκᾰτον	κεκαθάρκᾰμεν	κεκαθάρκᾰτε	κεκαθάρκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκαθάρκω	κεκαθάρκῃς	κεκαθάρκῃ	κεκαθάρκητον	κεκαθάρκητον	κεκαθάρκωμεν	κεκαθάρκητε	κεκαθάρκωσῐ(ν)
	optative	κεκαθάρκοιμῐ, κεκαθαρκοίην	κεκαθάρκοις, κεκαθαρκοίης	κεκαθάρκοι, κεκαθαρκοίη	κεκαθάρκοιτον	κεκαθαρκοίτην	κεκαθάρκοιμεν	κεκαθάρκοιτε	κεκαθάρκοιεν
	imperative		κεκάθαρκε	κεκαθαρκέτω	κεκαθάρκετον	κεκαθαρκέτων		κεκαθάρκετε	κεκαθαρκόντων
middle/ passive	indicative	κεκάθαρμαι	κεκάθαρσαι	κεκάθαρται	κεκάθαρθον	κεκάθαρθον	κεκαθάρμεθᾰ	κεκάθαρθε	κεκαθάρᾰται
	subjunctive	κεκαθαρμένος ὦ	κεκαθαρμένος ᾖς	κεκαθαρμένος ᾖ	κεκαθαρμένω ἦτον	κεκαθαρμένω ἦτον	κεκαθαρμένοι ὦμεν	κεκαθαρμένοι ἦτε	κεκαθαρμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκαθαρμένος εἴην	κεκαθαρμένος εἴης	κεκαθαρμένος εἴη	κεκαθαρμένω εἴητον/εἶτον	κεκαθαρμένω εἰήτην/εἴτην	κεκαθαρμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκαθαρμένοι εἴητε/εἶτε	κεκαθαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκάθαρσο	κεκαθάρθω	κεκάθαρθον	κεκαθάρθων		κεκάθαρθε	κεκαθάρθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκαθαρκέναι				κεκαθᾶρθαι
participle	m	κεκαθαρκώς				κεκαθαρμένος
	f	κεκαθαρκυῖᾰ				κεκαθαρμένη
	n	κεκαθαρκός				κεκαθαρμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms edit

ἀνακαθαίρω (anakathaírō)
καθάρσιος (kathársios)
κάθαρσις (kátharsis)
καθαρτέον (kathartéon)
καθαρτέος (kathartéos)
καθαρτήρ (kathartḗr)
καθαρτήριος (kathartḗrios)
καθαρτικός (kathartikós)
καθάρτρια (kathártria)
καθαρώδης (katharṓdēs)
συγκαθαίρω (sunkathaírō)

References edit

“καθαίρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“καθαίρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“καθαίρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
καθαίρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
καθαίρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G2508 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible