καλομοίρης

Greek

Alternative forms

• καλόμοιρος (kalómoiros)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek καλομοίρης (kalomoírēs). Morphologically, καλο- (kalo-, “good”) +‎ μοίρ(α) (moír(a), “fate”) + -ης (-is).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.loˈmi.ris/
• Hyphenation: κα‧λο‧μοί‧ρης

Adjective

καλομοίρης • (kalomoíris) m (feminine καλομοίρα, neuter καλομοίρικο)

1. (informal) favoured by good fortune

Usage notes

• The word is found less frequently than its opposit (κακομοίρης).

Declension

Declension of καλομοίρης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καλομοίρης •	καλομοίρα •	καλομοίρικο •	καλομοίρηδες •	καλομοίρες •	καλομοίρικα •
genitive	καλομοίρη •	καλομοίρας •	καλομοίρικου •	καλομοίρηδων •	—	καλομοίρικων •
accusative	καλομοίρη •	καλομοίρα •	καλομοίρικο •	καλομοίρηδες •	καλομοίρες •	καλομοίρικα •
vocative	καλομοίρη •	καλομοίρα •	καλομοίρικο •	καλομοίρηδες •	καλομοίρες •	καλομοίρικα •

Synonyms

• καλόμοιρος (kalómoiros)
• καλότυχος (kalótychos)
• τυχερός (tycherós, “lucky”)

Antonyms

• άτυχος (átychos, “unlucky”)

Derived terms

• see the feminine καλομοίρα (kalomoíra) for proverbs

Related terms

• καλομοιριά f (kalomoiriá, “good fortune”)
• κακομοίρης (kakomoíris, “pitiable, poor”)

• and see: καλός (kalós, “good”) and μοίρα f (moíra, “fate”)