καλομοίρα

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /kaloˈmira/
• Hyphenation: κα‧λο‧μοί‧ρa

Adjective

καλομοίρα • (kalomoíra)

• Nominative, accusative and vocative feminine singular form of καλομοίρης (kalomoíris).

1. (demotic) a woman with good fortune

Derived terms

• Καλομοίρα f (Kalomoíra, “feminine given name”)

Proverbs:

• της καλομοίρας το παιδί το πρώτο να 'ναι κόρη (tis kalomoíras to paidí to próto na 'nai kóri)
• της καλομοίρας το παιδί, στους πέντε μήνες κάθεται, στους έξι καλοκάθεται, και στους εφτά και στους οκτώ, τον τοίχο-τοίχο πάει.

Related terms

• see: καλομοίρης and μοίρα f (moíra, “fate”).