κατάλογε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.lo.ɡe/ → /kaˈta.lo.ʝe/ → /kaˈta.lo.ʝe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.lo.ɡe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.lo.ɡe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.lo.ʝe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.lo.ʝe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.lo.ʝe/

Noun

κᾰτᾰ́ λογε • (katá loge) m

1. vocative singular of κᾰτᾰ́λογος (katálogos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈta.lo.ʝe/
• Hyphenation: κα‧τά‧λο‧γε

Noun

κατάλογε • (katáloge) m

1. Vocative singular form of κατάλογος (katálogos).