κοινόβιο

Greek

Learned borrowing from Koine Greek κοινόβιον (koinóbion),^[1] neuter of κοινόβιος (koinóbios).^[2] Morphologically κοινό- (koinó-, “common”) +‎ βί(ος) (ví(os), “life”) + suffix for neuters -ο.

κοινόβιο • (koinóvio) n (plural κοινόβια)

Declension of κοινόβιο

κοινοβιάζω (koinoviázo, “I live in a commune, or a coenobium”)
κοινοβιακά (koinoviaká, adverb)
κοινοβιακός (koinoviakós, “related to a coenobium”)
κοινοβιάρχης m (koinoviárchis), κοινοβιάρχισσα f (koinoviárchissa, “the head of a coenobium”)
κοινοβιαρχία f (koinoviarchía, “the office of a coenobium leader”)
κοινοβιάτης m (koinoviátis) κοινοβιάτισσα f (koinoviátissa, “coenobite”)
κοινοβιάτικος (koinoviátikos, “related to a coenobium”)
κοινόβιος (koinóvios, “related to life in a commune”)
κοινοβίτης m (koinovítis, “coenobite”)
κοινοβιώ (koinovió, “I live in a commune, or a coenobium”)
κοινοβίωση f (koinovíosi, “living in the same environment”) (biology)

and see: κοινός (koinós, “common”) and βίος m (víos, “life”)
κοινοβ- words - The Reverse Index of Modern Greek by Anna Anastasiadi-Symeonidi at the Centre for the Greek Language.

^ “κοινόβιο”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
^ κοινόβιο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre