κοπετός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek κοπετός (kopetós), from Ancient Greek κοπετός (kopetós, “noise”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ko.peˈtos/
• Hyphenation: κο‧πε‧τός

Noun

κοπετός • (kopetós) m

1. lamentation, wailing (usually with breast-beating)

   Near-synonyms: οδυρμός m (odyrmós), θρήνος m (thrínos)

Declension

Declension of κοπετός

	singular	plural
nominative	κοπετός •	κοπετοί •
genitive	κοπετού •	κοπετών •
accusative	κοπετό •	κοπετούς •
vocative	κοπετέ •	κοπετοί •

See also

• στηθοκόπημα n (stithokópima)