κορνάρισμα

Greek

Etymology

κορνάρω (kornáro, “to beep, to honk”) +‎ -μα (-ma)

Pronunciation

• IPA^(key): /koɾˈnaɾizma/
• Hyphenation: κορ‧νά‧ρι‧σμα

Noun

κορνάρισμα • (kornárisma) n (plural κορναρίσματα)

1. beeping, honking, tooting (the act of blowing a vehicle's horn)

   Με ενοχλεί να ζω δίπλα στην εθνική οδό, που έχει πάντα κορναρίσματα.

   Me enochleí na zo dípla stin ethnikí odó, pou échei pánta kornarísmata.

   It bothers me living next to the highway, where there's always beeping.

Declension

Declension of κορνάρισμα

	singular	plural
nominative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •
genitive	κορναρίσματος •	κορναρισμάτων •
accusative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •
vocative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •

Synonyms

• κόρνα f (kórna, “beeping, honking”)