λυσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lyː.só.me.nos/ → /lyˈso.me.nos/ → /liˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lyː.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈso.me.nos/

Participle

λῡσόμενος • (lūsómenos) m (feminine λῡσομένη, neuter λῡσόμενον); first/second declension

1. future middle participle of λύω (lúō)

Inflection

First and second declension of λῡσόμενος; λῡσομένη; λῡσόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λῡσόμενος lūsómenos	λῡσομένη lūsoménē	λῡσόμενον lūsómenon		λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō		λῡσόμενοι lūsómenoi	λῡσόμεναι lūsómenai	λῡσόμενᾰ lūsómena
Genitive		λῡσομένου lūsoménou	λῡσομένης lūsoménēs	λῡσομένου lūsoménou		λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομέναιν lūsoménain	λῡσομένοιν lūsoménoin		λῡσομένων lūsoménōn	λῡσομένων lūsoménōn	λῡσομένων lūsoménōn
Dative		λῡσομένῳ lūsoménōi	λῡσομένῃ lūsoménēi	λῡσομένῳ lūsoménōi		λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομέναιν lūsoménain	λῡσομένοιν lūsoménoin		λῡσομένοις lūsoménois	λῡσομέναις lūsoménais	λῡσομένοις lūsoménois
Accusative		λῡσόμενον lūsómenon	λῡσομένην lūsoménēn	λῡσόμενον lūsómenon		λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō		λῡσομένους lūsoménous	λῡσομένᾱς lūsoménās	λῡσόμενᾰ lūsómena
Vocative		λῡσόμενε lūsómene	λῡσομένη lūsoménē	λῡσόμενον lūsómenon		λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō		λῡσόμενοι lūsómenoi	λῡσόμεναι lūsómenai	λῡσόμενᾰ lūsómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λῡσομένως lūsoménōs				λῡσομενώτερος lūsomenṓteros				λῡσομενώτᾰτος lūsomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.