μέλασμα

Ancient Greek

Etymology

From μελαίνω (melaínō, “to blacken”) and the suffix -μα (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.laz.ma/ → /ˈme.laz.ma/ → /ˈme.laz.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.laz.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.laz.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.laz.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.laz.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.laz.ma/

Noun

μέλασμᾰ • (mélasma) n (genitive μελάσμᾰτος); third declension

1. A black or livid spot
   1. A black hair dye
   2. The solid ink in a pencil
   3. (in the plural) spots in the moon

Inflection

Third declension of τὸ μέλασμᾰ; τοῦ μελάσμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ μέλασμᾰ tò mélasma	τὼ μελάσμᾰτε tṑ melásmate	τᾰ̀ μελάσμᾰτᾰ tà melásmata
Genitive	τοῦ μελάσμᾰτος toû melásmatos	τοῖν μελασμᾰ́τοιν toîn melasmátoin	τῶν μελασμᾰ́των tôn melasmátōn
Dative	τῷ μελάσμᾰτῐ tôi melásmati	τοῖν μελασμᾰ́τοιν toîn melasmátoin	τοῖς μελάσμᾰσῐ / μελάσμᾰσῐν toîs melásmasi(n)
Accusative	τὸ μέλασμᾰ tò mélasma	τὼ μελάσμᾰτε tṑ melásmate	τᾰ̀ μελάσμᾰτᾰ tà melásmata
Vocative	μέλασμᾰ mélasma	μελάσμᾰτε melásmate	μελάσμᾰτᾰ melásmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μέλασμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μέλασμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette