μαγνήτης

Greek

Etymology

This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.
Particularly: “See Latin magnēs (“magnet, lodestone”), ultimately from Μᾰγνησῐ́ᾱ (Magnēsíā, “Magnesia”). The modern "magnet" sense appears to be a back-borrowing from the Latin.”

Noun

μαγνήτης • (magnítis) m (plural μαγνήτες)

magnet

Declension

Declension of μαγνήτης

	singular	plural
nominative	μαγνήτης •	μαγνήτες •
genitive	μαγνήτη •	μαγνητών •
accusative	μαγνήτη •	μαγνήτες •
vocative	μαγνήτη •	μαγνήτες •

Related terms

ηλεκτρομαγνήτης m (ilektromagnítis, “electromagnet”)
ηλεκτρομαγνητικός (ilektromagnitikós, “electromagnetic”, adjective)
ηλεκτρομαγνητισμός m (ilektromagnitismós, “electromagentism”)
μαγνητίζω (magnitízo, “I magnetise”)
μαγνητική ροή f (magnitikí roḯ, “magnetic flux”)
μαγνητικό πεδίο n (magnitikó pedío, “magnetic field”)
μαγνητικός (magnitikós, “magnetic”, adjective)
μαγνήτιση f (magnítisi, “magnetism”)
μαγνητισμός m (magnitismós, “magnetism”)
μαγνητοηλεκτρικός (magnitoïlektrikós)
μαγνητοσκόπηση f (magnitoskópisi, “telerecording/recording”)
μαγνητοσκοπώ (magnitoskopó, “I telerecord”)
μαγνητοταινία f (magnitotainía, “magnetic tape”)
μαγνητοφώνηση f (magnitofónisi, “recording/tape recording”)
μαγνητόφωνο n (magnitófono, “recorder/tape recorder”)
μαγνητοφωνώ (magnitofonó, “I record/tape record”)
and see: απομαγνητίζω (apomagnitízo, “to demagnetise”)