μακρότατος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.kró.ta.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/

Adjective

μᾰκρότᾰτος • (makrótatos) m (feminine μᾰκροτάτη, neuter μᾰκρότᾰτον); first/second declension

superlative degree of μᾰκρός (makrós)

Declension

First and second declension of μᾰκρότᾰτος; μᾰκροτᾰ́τη; μᾰκρότᾰτον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μᾰκρότᾰτος makrótatos	μᾰκροτᾰ́τη makrotátē	μᾰκρότᾰτον makrótaton	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκρότᾰτοι makrótatoi	μᾰκρότᾰται makrótatai	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Genitive	μᾰκροτᾰ́του makrotátou	μᾰκροτᾰ́της makrotátēs	μᾰκροτᾰ́του makrotátou	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́ταιν makrotátain	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́των makrotátōn	μᾰκροτᾰ́των makrotátōn	μᾰκροτᾰ́των makrotátōn
Dative	μᾰκροτᾰ́τῳ makrotátōi	μᾰκροτᾰ́τῃ makrotátēi	μᾰκροτᾰ́τῳ makrotátōi	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́ταιν makrotátain	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́τοις makrotátois	μᾰκροτᾰ́ταις makrotátais	μᾰκροτᾰ́τοις makrotátois
Accusative	μᾰκρότᾰτον makrótaton	μᾰκροτᾰ́την makrotátēn	μᾰκρότᾰτον makrótaton	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τους makrotátous	μᾰκροτᾰ́τᾱς makrotátās	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Vocative	μᾰκρότᾰτε makrótate	μᾰκροτᾰ́τη makrotátē	μᾰκρότᾰτον makrótaton	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκρότᾰτοι makrótatoi	μᾰκρότᾰται makrótatai	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.