μεταφυσικός

Ancient Greek

Etymology

From μεταφύομαι (metaphúomai, “to become by change”) +‎ -ικός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.ta.fi.siˈkos/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.ta.fy.siˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.ta.fi.siˈkos/

Adjective

μεταφυσικός • (metaphusikós) m (feminine μεταφυσική, neuter μεταφυσικόν); first/second declension (Byzantine)

1. metaphysical
2. (nominalized, feminine singular) metaphysics

Declension

First and second declension of μεταφυσικός; μεταφυσική; μεταφυσικόν (Byzantine)

Number		Singular				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μεταφυσικός metaphusikós	μεταφυσική metaphusikḗ	μεταφυσικόν metaphusikón		μεταφυσικοί metaphusikoí	μεταφυσικαί metaphusikaí	μεταφυσικᾰ́ metaphusiká
Genitive		μεταφυσικοῦ metaphusikoû	μεταφυσικῆς metaphusikês	μεταφυσικοῦ metaphusikoû		μεταφυσικῶν metaphusikôn	μεταφυσικῶν metaphusikôn	μεταφυσικῶν metaphusikôn
Dative		μεταφυσικῷ metaphusikôi	μεταφυσικῇ metaphusikêi	μεταφυσικῷ metaphusikôi		μεταφυσικοῖς metaphusikoîs	μεταφυσικαῖς metaphusikaîs	μεταφυσικοῖς metaphusikoîs
Accusative		μεταφυσικόν metaphusikón	μεταφυσικήν metaphusikḗn	μεταφυσικόν metaphusikón		μεταφυσικούς metaphusikoús	μεταφυσικᾱ́ς metaphusikā́s	μεταφυσικᾰ́ metaphusiká
Vocative		μεταφυσικέ metaphusiké	μεταφυσική metaphusikḗ	μεταφυσικόν metaphusikón		μεταφυσικοί metaphusikoí	μεταφυσικαί metaphusikaí	μεταφυσικᾰ́ metaphusiká

Derived terms

• → Arabic: مِيتَافِيزِيقَا (mītāfīzīqā)
• → Latin: metaphysica (see there for further descendants)

Further reading

• μεταφυσικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften