νέων

See also: νεῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /né.ɔːn/ → /ˈne.on/ → /ˈne.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /né.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈne.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈne.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈne.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈne.on/

Participle

νέων • (néōn) m (feminine νέουσᾰ, neuter νέον); first/second declension

1. present active participle of νέω (néō)

Declension

First and third declension of νέων; νέουσᾰ; νέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νέων néōn	νέουσᾰ néousa	νέον néon		νέοντε néonte	νεούσᾱ neoúsā	νέοντε néonte		νέοντες néontes	νέουσαι néousai	νέοντᾰ néonta
Genitive		νέοντος néontos	νεούσης neoúsēs	νέοντος néontos		νεόντοιν neóntoin	νεούσαιν neoúsain	νεόντοιν neóntoin		νεόντων neóntōn	νεουσῶν neousôn	νεόντων neóntōn
Dative		νέοντῐ néonti	νεούσῃ neoúsēi	νέοντῐ néonti		νεόντοιν neóntoin	νεούσαιν neoúsain	νεόντοιν neóntoin		νέουσῐ / νέουσῐν néousi(n)	νεούσαις neoúsais	νέουσῐ / νέουσῐν néousi(n)
Accusative		νέοντᾰ néonta	νέουσᾰν néousan	νέον néon		νέοντε néonte	νεούσᾱ neoúsā	νέοντε néonte		νέοντᾰς néontas	νεούσᾱς neoúsās	νέοντᾰ néonta
Vocative		νέων néōn	νέουσᾰ néousa	νέον néon		νέοντε néonte	νεούσᾱ neoúsā	νέοντε néonte		νέοντες néontes	νέουσαι néousai	νέοντᾰ néonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεόντως neóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Adjective

νέων • (néōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of νέος (néos)

Greek

Adjective

νέων • (néon)

1. masculine genitive plural of νέος (néos)
2. feminine genitive plural of νέος (néos)
3. neuter genitive plural of νέος (néos)