νεκυϊκός

Ancient Greek

Etymology

νέκῡς (nékūs, “corpse”) +‎ -ῐκός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.ky.i.kós/ → /ne.cy.iˈkos/ → /ne.ci.iˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.ky.i.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.ky.iˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.cy.iˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.cy.iˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.ci.iˈkos/

Adjective

νεκῠϊκός • (nekuïkós) m (feminine νεκῠϊκή, neuter νεκῠϊκόν); first/second declension

1. of the dead

Declension

First and second declension of νεκυϊκός; νεκυϊκή; νεκυϊκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεκυϊκός nekuïkós	νεκυϊκή nekuïkḗ	νεκυϊκόν nekuïkón		νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ		νεκυϊκοί nekuïkoí	νεκυϊκαί nekuïkaí	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Genitive		νεκυϊκοῦ nekuïkoû	νεκυϊκῆς nekuïkês	νεκυϊκοῦ nekuïkoû		νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκαῖν nekuïkaîn	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn		νεκυϊκῶν nekuïkôn	νεκυϊκῶν nekuïkôn	νεκυϊκῶν nekuïkôn
Dative		νεκυϊκῷ nekuïkôi	νεκυϊκῇ nekuïkêi	νεκυϊκῷ nekuïkôi		νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκαῖν nekuïkaîn	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn		νεκυϊκοῖς nekuïkoîs	νεκυϊκαῖς nekuïkaîs	νεκυϊκοῖς nekuïkoîs
Accusative		νεκυϊκόν nekuïkón	νεκυϊκήν nekuïkḗn	νεκυϊκόν nekuïkón		νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ		νεκυϊκούς nekuïkoús	νεκυϊκᾱ́ς nekuïkā́s	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Vocative		νεκυϊκέ nekuïké	νεκυϊκή nekuïkḗ	νεκυϊκόν nekuïkón		νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ		νεκυϊκοί nekuïkoí	νεκυϊκαί nekuïkaí	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		—				—				νεκυϊκότᾰτος nekuïkótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “νεκυϊκός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• νεκυϊκός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette