οργανικός

Greek

Adjective

οργανικός • (organikós) m (feminine οργανική, neuter οργανικό)

1. (chemistry, medicine, biology) organic

   Antonym: ανόργανος (anórganos)

   οργανική χημεία ― organikí chimeía ― organic chemistry

   οργανική διαταραχή ― organikí diatarachí ― organic disorder

2. (music) instrumental

Declension

Declension of οργανικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οργανικός •	οργανική •	οργανικό •	οργανικοί •	οργανικές •	οργανικά •
genitive	οργανικού •	οργανικής •	οργανικού •	οργανικών •	οργανικών •	οργανικών •
accusative	οργανικό •	οργανική •	οργανικό •	οργανικούς •	οργανικές •	οργανικά •
vocative	οργανικέ •	οργανική •	οργανικό •	οργανικοί •	οργανικές •	οργανικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οργανικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οργανικός, etc.)