πέταλος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *pétalos, from Proto-Indo-European *peth₂- (“to spread out”)/*pet- (“to spread out, extend”), whence Latin pandō and Proto-Germanic *faþmaz (“embrace”) [English fathom].

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.ta.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.ta.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.ta.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.ta.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.ta.los/

Adjective

πέτᾰλος • (pétalos) m (feminine πετάλη, neuter πέτᾰλον); first/second declension

broad, flat

Declension

First and second declension of πέτᾰλος; πετᾰ́λη; πέτᾰλον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πέτᾰλος pétalos	πετᾰ́λη petálē	πέτᾰλον pétalon	πετᾰ́λω petálō	πετᾰ́λᾱ petálā	πετᾰ́λω petálō	πέτᾰλοι pétaloi	πέτᾰλαι pétalai	πέτᾰλᾰ pétala
Genitive	πετᾰ́λου petálou	πετᾰ́λης petálēs	πετᾰ́λου petálou	πετᾰ́λοιν petáloin	πετᾰ́λαιν petálain	πετᾰ́λοιν petáloin	πετᾰ́λων petálōn	πετᾰ́λων petálōn	πετᾰ́λων petálōn
Dative	πετᾰ́λῳ petálōi	πετᾰ́λῃ petálēi	πετᾰ́λῳ petálōi	πετᾰ́λοιν petáloin	πετᾰ́λαιν petálain	πετᾰ́λοιν petáloin	πετᾰ́λοις petálois	πετᾰ́λαις petálais	πετᾰ́λοις petálois
Accusative	πέτᾰλον pétalon	πετᾰ́λην petálēn	πέτᾰλον pétalon	πετᾰ́λω petálō	πετᾰ́λᾱ petálā	πετᾰ́λω petálō	πετᾰ́λους petálous	πετᾰ́λᾱς petálās	πέτᾰλᾰ pétala
Vocative	πέτᾰλε pétale	πετᾰ́λη petálē	πέτᾰλον pétalon	πετᾰ́λω petálō	πετᾰ́λᾱ petálā	πετᾰ́λω petálō	πέτᾰλοι pétaloi	πέτᾰλαι pétalai	πέτᾰλᾰ pétala
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πετᾰ́λως petálōs			πετᾰλώτερος petalṓteros			πετᾰλώτᾰτος petalṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἐκπέταλος (ekpétalos)

Related terms

πέτᾰλον (pétalon)