παράλιος
Greek
editEtymology
editLearned borrowing from Ancient Greek παράλιος (parálios),[1] from παρα- (para-) + ἅλς (háls) + -ιος (-ios).
Pronunciation
editAdjective
editπαράλιος • (parálios) m (feminine παράλια, neuter παράλιο)
- coastal
- Near-synonyms: παραθαλάσσιος (parathalássios), παράκτιος (paráktios)
Declension
editDeclension of παράλιος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παράλιος • | παράλια • | παράλιο • | παράλιοι • | παράλιες • | παράλια • |
| genitive | παράλιου • | παράλιας • | παράλιου • | παράλιων • | παράλιων • | παράλιων • |
| accusative | παράλιο • | παράλια • | παράλιο • | παράλιους • | παράλιες • | παράλια • |
| vocative | παράλιε • | παράλια • | παράλιο • | παράλιοι • | παράλιες • | παράλια • |
Derived terms
edit- παράλια n pl (parália)
Related terms
edit- παρά θίν' αλός (pará thín' alós)
- παραλία f (paralía)
- παραλιακός (paraliakós)
References
edit- ^ παράλιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language