παραρτήματος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.tos/ → /pa.rarˈti.ma.tos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rarˈte̝.ma.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.tos/

Noun

πᾰρᾰρτήμᾰτος • (parartḗmatos) n

1. genitive singular of πᾰρᾰ́ρτημᾰ (parártēma)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaɾˈti.ma.tos/
• Hyphenation: πα‧ραρ‧τή‧μα‧τος

Noun

παραρτήματος • (parartímatos) n

1. Genitive singular form of παράρτημα (parártima).