πασπατεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek πασπατεύω, of uncertain origin.

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.spaˈte.vo/
• Hyphenation: πα‧σπα‧τεύ‧ω

Verb

πασπατεύω • (paspatévo) (past πασπάτεψα, passive πασπατεύομαι)

1. to grope, fumble (exploratory)
2. to grope, fumble (sexual)

Conjugation

πασπατεύω   πασπατεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πασπατεύω	πασπατέψω	πασπατεύομαι	πασπατευτώ
2 sg	πασπατεύεις	πασπατέψεις	πασπατεύεσαι	πασπατευτείς
3 sg	πασπατεύει	πασπατέψει	πασπατεύεται	πασπατευτεί
1 pl	πασπατεύουμε, [‑ομε]	πασπατέψουμε, [‑ομε]	πασπατευόμαστε	πασπατευτούμε
2 pl	πασπατεύετε	πασπατέψετε	πασπατεύεστε, πασπατευόσαστε	πασπατευτείτε
3 pl	πασπατεύουν(ε)	πασπατέψουν(ε)	πασπατεύονται	πασπατευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	πασπάτευα	πασπάτεψα	πασπατευόμουν(α)	πασπατεύτηκα
2 sg	πασπάτευες	πασπάτεψες	πασπατευόσουν(α)	πασπατεύτηκες
3 sg	πασπάτευε	πασπάτεψε	πασπατευόταν(ε)	πασπατεύτηκε
1 pl	πασπατεύαμε	πασπατέψαμε	πασπατευόμασταν, (‑όμαστε)	πασπατευτήκαμε
2 pl	πασπατεύατε	πασπατέψατε	πασπατευόσασταν, (‑όσαστε)	πασπατευτήκατε
3 pl	πασπάτευαν, πασπατεύαν(ε)	πασπάτεψαν, πασπατέψαν(ε)	πασπατεύονταν, (πασπατευόντουσαν)	πασπατεύτηκαν, πασπατευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πασπατεύω ➤	θα πασπατέψω ➤	θα πασπατεύομαι ➤	θα πασπατευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πασπατεύεις, …	θα πασπατέψεις, …	θα πασπατεύεσαι, …	θα πασπατευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πασπατέψει   έχω, έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … πασπατευτεί   είμαι, είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πασπατέψει   είχα, είχες, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … πασπατευτεί   ήμουν, ήσουν, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πασπατέψει   θα έχω, θα έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … πασπατευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πασπάτευε	πασπάτεψε, πασπάτευ' 1	—	πασπατέψου
2 pl	πασπατεύετε	πασπατέψτε, πασπατεύτε2	πασπατεύεστε	πασπατευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πασπατεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πασπατέψει ➤		πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	πασπατέψει		πασπατευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πασπάτευ' τον ("fumble him!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• πασπάτεμα n (paspátema)