παυσάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pafˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pafˈsa.me.nos/

Participle

παυσάμενος • (pausámenos) m (feminine παυσᾰμένη, neuter παυσάμενον); first/second declension

aorist middle participle of παύω (paúō)

Declension

First and second declension of παυσᾰ́μενος; παυσᾰμένη; παυσᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	παυσᾰ́μενος pausámenos	παυσᾰμένη pausaménē	παυσᾰ́μενον pausámenon	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰμένᾱ pausaménā	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰ́μενοι pausámenoi	παυσᾰ́μεναι pausámenai	παυσᾰ́μενᾰ pausámena
Genitive	παυσᾰμένου pausaménou	παυσᾰμένης pausaménēs	παυσᾰμένου pausaménou	παυσᾰμένοιν pausaménoin	παυσᾰμέναιν pausaménain	παυσᾰμένοιν pausaménoin	παυσᾰμένων pausaménōn	παυσᾰμένων pausaménōn	παυσᾰμένων pausaménōn
Dative	παυσᾰμένῳ pausaménōi	παυσᾰμένῃ pausaménēi	παυσᾰμένῳ pausaménōi	παυσᾰμένοιν pausaménoin	παυσᾰμέναιν pausaménain	παυσᾰμένοιν pausaménoin	παυσᾰμένοις pausaménois	παυσᾰμέναις pausaménais	παυσᾰμένοις pausaménois
Accusative	παυσᾰ́μενον pausámenon	παυσᾰμένην pausaménēn	παυσᾰ́μενον pausámenon	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰμένᾱ pausaménā	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰμένους pausaménous	παυσᾰμένᾱς pausaménās	παυσᾰ́μενᾰ pausámena
Vocative	παυσᾰ́μενε pausámene	παυσᾰμένη pausaménē	παυσᾰ́μενον pausámenon	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰμένᾱ pausaménā	παυσᾰμένω pausaménō	παυσᾰ́μενοι pausámenoi	παυσᾰ́μεναι pausámenai	παυσᾰ́μενᾰ pausámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	παυσᾰμένως pausaménōs			παυσᾰμενώτερος pausamenṓteros			παυσᾰμενώτᾰτος pausamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.