πειθόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰó.me.noi̯/ → /piˈθo.me.ny/ → /piˈθo.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.ni/

Participle

πειθόμενοι • (peithómenoi)

1. nominative/vocative plural masculine of πειθόμενος (peithómenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈθo.me.ni/
• Hyphenation: πει‧θό‧με‧νοι
• Homophone: πειθόμενη (peithómeni)

Participle

πειθόμενοι • (peithómenoi)

1. Nominative and vocative masculine plural form of πειθόμενος (peithómenos).