πεντεκαιδεκαπλασίων

Ancient Greek

Alternative forms

• πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐος (pentekaidekaplásios)

Etymology

πέντε (pénte, “five”) +‎ καί (kaí, “and”) +‎ δέκᾰ (déka, “ten”) +‎ -πλᾰσῐ́ων (-plasíōn, “-fold”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pen.te.kai̯.de.ka.pla.sí.ɔːn/ → /pen.te.cɛ.ðe.ka.plaˈsi.on/ → /pen.de.ce.ðe.ka.plaˈsi.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pen.te.kai̯.de.ka.pla.sí.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pen.te.kɛ.de.ka.plaˈsi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pen.te.cɛ.ðe.ka.plaˈsi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pen.te.ce.ðe.ka.plaˈsi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pen.de.ce.ðe.ka.plaˈsi.on/

Adjective

πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ων • (pentekaidekaplasíōn) m or f (neuter πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον); second declension

1. fifteen-fold
   • 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 2.57f

Inflection

Third declension of πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ων; πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ων pentekaidekaplasíōn	πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον pentekaidekaplásion		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονες pentekaidekaplasíones	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονᾰ pentekaidekaplasíona
Genitive		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονος pentekaidekaplasíonos	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονος pentekaidekaplasíonos		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνοιν pentekaidekaplasiónoin	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνοιν pentekaidekaplasiónoin		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνων pentekaidekaplasiónōn	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνων pentekaidekaplasiónōn
Dative		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονῐ pentekaidekaplasíoni	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονῐ pentekaidekaplasíoni		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνοιν pentekaidekaplasiónoin	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνοιν pentekaidekaplasiónoin		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́οσῐ / πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́οσῐν pentekaidekaplasíosi(n)	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́οσῐ / πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́οσῐν pentekaidekaplasíosi(n)
Accusative		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονᾰ pentekaidekaplasíona	πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον pentekaidekaplásion		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονᾰς pentekaidekaplasíonas	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονᾰ pentekaidekaplasíona
Vocative		πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον pentekaidekaplásion	πεντεκαιδεκᾰπλᾰ́σῐον pentekaidekaplásion		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονε pentekaidekaplasíone		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονες pentekaidekaplasíones	πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐ́ονᾰ pentekaidekaplasíona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πεντεκαιδεκᾰπλᾰσῐόνως pentekaidekaplasiónōs			—			—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “πεντεκαιδεκαπλασίων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press