πεπεισμένου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.peːz.mé.nuː/ → /pe.pizˈme.nu/ → /pe.pizˈme.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/

Participle

πεπεισμένου • (pepeisménou)

1. genitive singular masculine/neuter of πεπεισμένος (pepeisménos)

Greek

Alternative forms

• πεισμένου (peisménou) (more common)

Pronunciation

• IPA^(key): /pepiˈzmenu/
• Hyphenation: πε‧πει‧σμέ‧νου

Participle

πεπεισμένου • (pepeisménou)

1. Genitive masculine and neuter singular form of πεπεισμένος (pepeisménos).