περισπωμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ris.pɔː.mé.nɔːn/ → /pe.ris.poˈme.non/ → /pe.ris.poˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ris.pɔː.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/

Participle

περῐσπωμένων • (perispōménōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of περῐσπώμενος (perispṓmenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pe.ri.spoˈme.non/
• Hyphenation: πε‧ρι‧σπω‧μέ‧νων

Noun

περισπωμένων • (perispoménon) f

1. Genitive plural form of περισπωμένη (perispoméni).

Participle

περισπωμένων • (perispoménon)

1. Genitive masculine, feminine and neuter plural form of περισπώμενος (perispómenos).