πετεινέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.teː.né/ → /pe.tiˈne/ → /pe.tiˈne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.teː.né/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tiˈne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tiˈne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tiˈne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tiˈne/

Adjective

πετεινέ • (peteiné)

1. masculine vocative singular of πετεινός (peteinós)

Greek

Noun

πετεινέ • (peteiné) m

1. Vocative singular form of πετεινός (peteinós).