πλήρης

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *pleh₁- (“to fill”). See also πῐ́μπλημῐ (pĭ́mplēmĭ, “to fill”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plɛ̌ː.rɛːs/ → /ˈpli.ris/ → /ˈpli.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plɛ̌ː.rɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈple̝.re̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpli.ris/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpli.ris/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpli.ris/

Adjective

πλήρης • (plḗrēs) m or f (neuter πλῆρες); third declension

1. full [with genitive ‘of something’], complete

   Synonyms: μεστός (mestós), πλέως (pléōs)

Inflection

Third declension of πλήρης; πλῆρες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πλήρης plḗrēs	πλῆρες plêres		πλήρει plḗrei	πλήρει plḗrei		πλήρεις plḗreis	πλήρη plḗrē
Genitive		πλήρους plḗrous	πλήρους plḗrous		πλήροιν plḗroin	πλήροιν plḗroin		πλήρων plḗrōn	πλήρων plḗrōn
Dative		πλήρει plḗrei	πλήρει plḗrei		πλήροιν plḗroin	πλήροιν plḗroin		πλήρεσῐ / πλήρεσῐν plḗresĭ(n)	πλήρεσῐ / πλήρεσῐν plḗresĭ(n)
Accusative		πλήρη plḗrē	πλῆρες plêres		πλήρει plḗrei	πλήρει plḗrei		πλήρεις plḗreis	πλήρη plḗrē
Vocative		πλῆρες plêres	πλῆρες plêres		πλήρει plḗrei	πλήρει plḗrei		πλήρεις plḗreis	πλήρη plḗrē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πλήρως plḗrōs			πληρέστερος plērésteros			πληρέστᾰτος plēréstătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πληρότης (plērótēs)
• πληροφορέω (plērophoréō)
• πληροφόρημα (plērophórēma)
• πληροφόρησις (plērophórēsis)
• πληροφορία (plērophoría)
• πληρόω (plēróō)
• πλήρωμα (plḗrōma)

Further reading

• “πλήρης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλήρης”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πλήρης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4134 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • brimming idem, page 98.
  • complete idem, page 152.
  • comprehensive idem, page 153.
  • contaminated idem, page 166.
  • crowded idem, page 186.
  • entire idem, page 277.
  • fraught with idem, page 343.
  • full idem, page 348.
  • imbued with idem, page 417.
  • infected with idem, page 437.
  • man idem, page 510.
  • perfect idem, page 607.
  • replete idem, page 696.
  • steep idem, page 815.
  • tainted idem, page 852.
  • thronged idem, page 870.
  • vitiated idem, page 955.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλήρης (plḗrēs), ultimately from Proto-Indo-European *pleh₁-, pleh₁-r-. Compare Latin plērus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpli.ɾis/
• Hyphenation: πλή‧ρης

Adjective

πλήρης • (plíris) m (feminine πλήρης, neuter πλήρες)

1. complete, full

   πλήρες ωράριο λειτουργίας ― plíres orário leitourgías ― full operation time

Declension

Declension of πλήρης

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πλήρης (plíris)	πλήρης (plíris)	πλήρες (plíres)		πλήρεις (plíreis)	πλήρεις (plíreis)	πλήρη (plíri)
genitive	πλήρους (plírous) πλήρη (plíri)	πλήρους (plírous)	πλήρους (plírous)		πλήρων (plíron)	πλήρων (plíron)	πλήρων (plíron)
accusative	πλήρη (plíri)	πλήρη (plíri)	πλήρες (plíres)		πλήρεις (plíreis)	πλήρεις (plíreis)	πλήρη (plíri)
vocative	πλήρη (plíri) πλήρης (plíris)	πλήρης (plíris)	πλήρες (plíres)		πλήρεις (plíreis)	πλήρεις (plíreis)	πλήρη (plíri)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πλήρης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πλήρης, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πληρέστερος (plirésteros) πληρέστερη (plirésteri) πληρέστερο (pliréstero) πληρέστεροι (plirésteroi) πληρέστερες (plirésteres) πληρέστερα (pliréstera) genitive πληρέστερου (plirésterou) πληρέστερης (plirésteris) πληρέστερου (plirésterou) πληρέστερων (plirésteron) πληρέστερων (plirésteron) πληρέστερων (plirésteron) accusative πληρέστερο (pliréstero) πληρέστερη (plirésteri) πληρέστερο (pliréstero) πληρέστερους (plirésterous) πληρέστερες (plirésteres) πληρέστερα (pliréstera) vocative πληρέστερε (pliréstere) πληρέστερη (plirésteri) πληρέστερο (pliréstero) πληρέστεροι (plirésteroi) πληρέστερες (plirésteres) πληρέστερα (pliréstera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πληρέστερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πληρέστατος (pliréstatos) πληρέστατη (pliréstati) πληρέστατο (pliréstato) πληρέστατοι (pliréstatoi) πληρέστατες (pliréstates) πληρέστατα (pliréstata) genitive πληρέστατου (pliréstatou) πληρέστατης (pliréstatis) πληρέστατου (pliréstatou) πληρέστατων (pliréstaton) πληρέστατων (pliréstaton) πληρέστατων (pliréstaton) accusative πληρέστατο (pliréstato) πληρέστατη (pliréstati) πληρέστατο (pliréstato) πληρέστατους (pliréstatous) πληρέστατες (pliréstates) πληρέστατα (pliréstata) vocative πληρέστατε (pliréstate) πληρέστατη (pliréstati) πληρέστατο (pliréstato) πληρέστατοι (pliréstatoi) πληρέστατες (pliréstates) πληρέστατα (pliréstata)