μεστός

Ancient Greek

Etymology

Uncertain; possibly from Proto-Indo-European *med- (“to measure”) or *med- (“to be full”), the latter comparable to Sanskrit माद्यति (mādyati, “to be drunk, intoxicated”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mes.tós/ → /mesˈtos/ → /mesˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mes.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mesˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mesˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mesˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mesˈtos/

Adjective

μεστός • (mestós)

1. full

   Synonym: πλήρης (plḗrēs)

   Antonym: κενός (kenós)

   Ἔγχεον μεστήν

   Énkheon mestḗn

   A full cup.

Inflection

First and second declension of μεστός; μεστή; μεστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μεστός mestós	μεστή mestḗ	μεστόν mestón		μεστώ mestṓ	μεστᾱ́ mestā́	μεστώ mestṓ		μεστοί mestoí	μεσταί mestaí	μεστᾰ́ mestá
Genitive		μεστοῦ mestoû	μεστῆς mestês	μεστοῦ mestoû		μεστοῖν mestoîn	μεσταῖν mestaîn	μεστοῖν mestoîn		μεστῶν mestôn	μεστῶν mestôn	μεστῶν mestôn
Dative		μεστῷ mestôi	μεστῇ mestêi	μεστῷ mestôi		μεστοῖν mestoîn	μεσταῖν mestaîn	μεστοῖν mestoîn		μεστοῖς mestoîs	μεσταῖς mestaîs	μεστοῖς mestoîs
Accusative		μεστόν mestón	μεστήν mestḗn	μεστόν mestón		μεστώ mestṓ	μεστᾱ́ mestā́	μεστώ mestṓ		μεστούς mestoús	μεστᾱ́ς mestā́s	μεστᾰ́ mestá
Vocative		μεστέ mesté	μεστή mestḗ	μεστόν mestón		μεστώ mestṓ	μεστᾱ́ mestā́	μεστώ mestṓ		μεστοί mestoí	μεσταί mestaí	μεστᾰ́ mestá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μεστῶς mestôs				μεστότερος mestóteros				μεστότᾰτος mestótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “μεστός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μεστός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μεστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G3324 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • beset idem, page 75.
  • fraught with idem, page 343.
  • fruitful idem, page 348.
  • full idem, page 348.
  • glut idem, page 363.
  • imbued with idem, page 417.
  • infest idem, page 438.
  • instinct idem, page 446.
  • remorseful idem, page 693.
  • replete idem, page 696.
  • satiate idem, page 734.
  • saturated idem, page 735.
  • sink idem, page 779.
  • steep idem, page 815.
  • surfeit idem, page 843.
  • swarm idem, page 846.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek μεστός (mestós, “full”).

Adjective

μεστός • (mestós) m (feminine μεστή, neuter μεστό)

1. ripe (cereal crops)
2. tough (peas, etc)
3. full
4. mature

Declension

Declension of μεστός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μεστός •	μεστή •	μεστό •	μεστοί •	μεστές •	μεστά •
genitive	μεστού •	μεστής •	μεστού •	μεστών •	μεστών •	μεστών •
accusative	μεστό •	μεστή •	μεστό •	μεστούς •	μεστές •	μεστά •
vocative	μεστέ •	μεστή •	μεστό •	μεστοί •	μεστές •	μεστά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μεστός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μεστός, etc.)

Antonyms

• αμέστωτος (améstotos)
• άμεστος (ámestos)

Related terms

• see: μεστώνω (mestóno, “to ripen”)