πλαγκτός

Ancient Greek

Etymology

Derived from πλάζω (plázō, “I turn aside, wander”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plaŋk.tós/ → /plaŋɡˈtos/ → /plaŋɡˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plaŋk.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaŋkˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/

Adjective

πλᾰγκτός • (planktós) m (feminine πλᾰγκτή, neuter πλᾰγκτόν); first/second declension
πλᾰγκτός • (planktós) m or f (neuter πλᾰγκτόν); second declension

1. wandering, roaming
2. (figurative) wandering in mind, erring, distraught

Inflection

First and second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτή; πλᾰγκτόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πλᾰγκτός planktós	πλᾰγκτή planktḗ	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκταί planktaí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Genitive		πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτῆς planktês	πλᾰγκτοῦ planktoû		πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκταῖν planktaîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn		πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn
Dative		πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτῇ planktêi	πλᾰγκτῷ planktôi		πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκταῖν planktaîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn		πλᾰγκτοῖς planktoîs	πλᾰγκταῖς planktaîs	πλᾰγκτοῖς planktoîs
Accusative		πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτήν planktḗn	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτούς planktoús	πλᾰγκτᾱ́ς planktā́s	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Vocative		πλᾰγκτέ plankté	πλᾰγκτή planktḗ	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκταί planktaí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πλᾰγκτῶς planktôs				πλᾰγκτότερος planktóteros				πλᾰγκτότᾰτος planktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτόν (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πλᾰγκτός planktós	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Genitive		πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτοῦ planktoû		πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn		πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn
Dative		πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτῷ planktôi		πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn		πλᾰγκτοῖς planktoîs	πλᾰγκτοῖς planktoîs
Accusative		πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτούς planktoús	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Vocative		πλᾰγκτέ plankté	πλᾰγκτόν planktón		πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ		πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πλᾰγκτῶς planktôs			πλᾰγκτότερος planktóteros			πλᾰγκτότᾰτος planktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• παλίμπλαγκτος (palímplanktos)

References

• “πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πλαγκτός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πλαγκτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πλαγκτός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963